معرفی:
راکو یک تکنیک سنتی ژاپنی در سفالگری است که به ویژه برای تولید ظروف تزئینی و هنری استفاده میشود. این تکنیک در قرن شانزدهم در ژاپن توسعه یافت و به سرعت به یکی از محبوبترین روشهای ساخت سفال تبدیل شد
مراحل اجرای تکنیک راکو:
- آمادهسازی خاک رس: انتخاب خاک رس با کیفیت بالا و مناسب برای ساخت سفال. این خاک باید به خوبی ورز داده شود تا هوای اضافی از آن خارج شود.
- شکلدهی به سفال: سفال به شکل مورد نظر ساخته میشود. این کار میتواند با استفاده از چرخ سفالگری یا قالبگیری دستی انجام شود.
- پخت اولیه (Bisque Firing): سفال شکل داده شده به طور اولیه در کوره پخته میشود تا مقاومتر و محکمتر شود. دمای این پخت معمولاً حدود 900 تا 1000 درجه سانتیگراد است.
- اعمال لعاب (Glazing): بعد از پخت اولیه، سفال به لعابهای خاصی آغشته میشود که ترکیبات مختلفی دارند و میتوانند به ایجاد رنگها و جلوههای ویژه کمک کنند.
- پخت راکو (Raku Firing): سفال لعابدار شده در کوره راکو پخته میشود. دمای این کوره معمولاً بین 750 تا 1000 درجه سانتیگراد است. تفاوت این کوره با دیگر کورهها در این است که سفالها بلافاصله بعد از پخت از کوره خارج میشوند.
- کوئنچینگ (Quenching): سفالهای داغ بلافاصله به مواد قابل احتراقی مانند کاه، برگ، یا خاکاره قرار داده میشوند. این کار باعث ایجاد شوک حرارتی و جلوههای خاص در لعاب میشود.
- پایانبندی (Finishing): بعد از سرد شدن، سفالها تمیز شده و آماده نمایش یا استفاده میشوند. این مرحله شامل پاک کردن اضافات و بهبود سطح نهایی سفال است.
ویژگیها و مزایا:
- رنگها و جلوههای زیبا: لعابهای مختلف و شوک حرارتی در کوئنچینگ باعث ایجاد رنگها و جلوههای منحصر به فرد میشوند.
- فرآیند سریع: نسبت به تکنیکهای دیگر، پخت و تکمیل سفال در تکنیک راکو سریعتر است.
- زیبایی طبیعی و دستساز: هر قطعه سفال راکو دارای ویژگیهای خاص خود است که آن را منحصر به فرد میکند.
دیدگاه خود را بنویسید